چشم انسان ابزار بینایی با قابلیت فوق العاده برای تطابق با محیط است. چشم می تواند در حالی که به منظره ای در دور دست خیره شده اید به سرعت فوکوس را به تصویری در نزدیکی تغییر دهد.
چشم می توانید تصوایر را در یک بازه بسیار وسیع ببیند. به صورت خوکار خود را با شرایط نوری محیط هماهنگ کند. چشم می تواند در یک محل پر نور تصویری نسبتا مناسب از یک گوشه تاریک را هم به شما بدهد و در نور بسیار کم به طور خودکار به حالت تک رنگ تعدیل پیدا کند. چشم همچنین با دریافت اطلاعات از مغز در رابطه با تصاویر توانایی فوق العاده ای در انتخاب بهترین تصویر و مناسب ترین فوکوس دارد.
در مقابل آن لنزهای ساده دوربین های مدار بسته ابزارهایی کاملا زمخت به نظر می رسند. این لنزها تنها توانایی فوکوس بر روی یک سطح را دارند و هر چیزی قبل و بعد از آن را تار نسان می دهند. زاویه دید آنها محدود به جایی است که از قبل برای آن تعیین شده. میزان باز شدن آیریس دوربین ثابت است و باید با توجه به محیط قرار گرفته شده تنظیم شود. حتی در لنزهای اتو-آیریس هم لنز تنها می تواند به تغییرات نور در طول شبانه روز حساس باشد و حساسیت خوبی برای تصاویری که از ترکیبهای کم نور و پر نور تشکیل شده ندارد. این مشکلی است که مطمئنا به ان برخورد خواهید کرد. هر زمان که بخواهید تصویری از یک پنجره را در دوربین داشته باشید باید بدانید که با آمدن نور صبح تمامی مناظر اطراف پنجره (که از نور کمتری برخوردارند) کاملا سیاه دیده می شوند.